مقاله رابطه سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان و مهندسی مجدد فرآیندها

مقاله بررسی رابطه بین سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان و مهندسی مجدد فرآیندها

سیستم برنامه ریزی منابع سازمان یا ERP

مقدمه

ظهور عصر فناوری اطلاعات و افزایش رقابت، شرکتها را مجبور به انعکاس تغییرات جدیدی برای باقی مانده در صحنه رقابت کرده است. سیستم های برنامه ریزی منابع سازمان (ERP) امکانات زیادی را برای این محیط کسب و کار جدید عرضه می کنند. که شامل کاهش هزینه های عملیاتی، کاهش زمان چرخه عملیات و افزایش رضایت مشتریان است. یکی از مسائل مرتبط با پیاده سازی بسته های نرم افزاری عدم سازگاری و مطابقت ویژگیها و مشخصات نرم افزار با نیازهای اطلاعاتی و فرآیندهای کسب و کاری سازمان می باشد. در جهت بهره مندی کامل از مزایای سیستم ERP باید فرآیندهای کسب و کاری سازمان مطابق با سیستم ERP باشد. از این رو سیستم ERP به تنهایی نمی تواند عملکرد سازمانی را بهبود بخشد، مگر اینکه سازمان فرایندهای کسب و کاری خویش را BPR نماید. هدف این مقاله بررسی رابطه بین سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان و مهندسی مجدد فرآیندها می باشد.

ERP چیست؟

سیستم برنامه ریزی منابع سازمان یا ERP، سیستم نرم افزاری برای مدیریت کسب و کار است که حوزه های عملیاتی مانند برنامه ریزی، تولید فروش، بازاریابی، توزیع، حسابداری، مالی، نیروی انسانی، مدریریت موجودی، نگهداری و تعمیرات، حمل و نقل و تجارت الکترونیکی پشتیبانی می نماید. بکارگیری سیستم برنامه ریزی منابع سازمان امکانی را به سازمان می دهد که تنها از یک سیستم یکپارچه استفاده نمود و سیستم های موجود در غیر قابل انطباق را کنار بگذارد.

مدیریت کیفیت جامع (TQM) و مهندسی مجدد (BPR) و ERP

هر چند بعضی از طرفداران BPR آن را به عنوان جانشین برای TQM می دانند و لیکن بعضی محققان BPR را به عنوان فاز قبل از طراحی ERP و TQM را به عنوان فاز قبل از اجرای ERP می شناسند. از طرف دیگر تمرکز BPR در سطح کلان (طراحی مجدد بطور عمده) یا بهبود قابل توجه است، در حالیکه تمرکز TQM بر توسعه در سطح جزء (بهبود تدریجی) است.(ER2)

مدیریت کیفیت جامع چارچوبی است که برای تغییر فرهنگ سازمان این تکنیک ضمن ایجاد یک چشم انداز جدید برای مدیریت، مشتریان را محور اصلی کار خود قرار می دهد تاکید آن بر روی بهبود مستمر (continuous improvement) فرآیند طی یک دوره طولانی مدت است این تکنیک همانند مهندسی مجدد بدنبال مشارکت کارکنان و صاحب اختیار کردن آنهاست. این تکنیک (TQM) سعی می کند به اصلاح فرایندهای موجود بپردازد نه طراحی مجدد آنها و اغلب فرآیندهای محدود به یک واحد را در نظر می گیرد و هدف اصلی آن بهبود یک یا چند بعد از فعالیتهای سازمان می باشد

در دنیای امروز در شرایط رقابتی سخت و پیچیده شرکتها سعی می کنند که در بازار رقابت وجود داشته باشند.

یکی از این ابزارها که به سرعت در حال گسترش و توسعه می باشد استفاده از سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان است. با این وجود شرکتهایی که سیستمهای برنامه ریزی منابع بنگاه را پذیرفته اند به خاطر ادامه بقا و موفقیت در بازارهای رقابتی به پذیرش این سیستم ها متمایل شده اند از این رو سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان بیشتر به عنوان ابزاری برای بقا در محیط کسب و کار جدید تلقی می شود. ...