مقاله بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریك و تمرینات با وزنه

مقاله بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریك و تمرینات با وزنه در 32 صفحه ورد قابل ویرایش 

(1)

طرح تحقیقی

1-1 مقدمه :

 پیشرفتهای روز افزون علوم ورزشی درسالهای اخیر بسیار چشم گیر بوده و آمادگی جسمانی نیز به عنوان بخش مهمی از این علم از تنوع ، تغییر و توسعه به دور نبوده است. بازیكنان فوتبال به قدرت و توان ، دوندگان ماراتن به استقامت ، قهرمانان 100 متر به سرعت و بسیاری از ورزشكاران به انعطاف پذیری ، تعادل و چابكی نیاز دارند.

خوشبختانه ، اكنون تجربه مربیان به همراه تحقیقات و مشاهدات آزمایشگاهی و میدانی موجب طراحی برنامه های نظام دار و در نتیجه ، بهبود آمادگی عضلانی شده است. آمادگی عضلانی شامل قدرت و استقامت عضلانی ، توان ،سرعت ، انعطاف پذیری ، تعادل و چابكی است . در ورزش فوتبال قدرت ، سرعت و تركیب موثر این دو عامل (توان) از اهمیت ویژه ای  برخوردار است .

در این تحقیق سعی شده است كه اثرات دو روش تمرین با وزنه و تمرینات پلایومتریك بر عوامل مذكور مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد . تمرینات با وزنه  روش مناسبی برای بهبود قدرت قدرت و در نتیجه توان بشمار می روند.

با توجه به اصل ویژگی تمرین برای توان ، ورزشكارن  باید تلاش كنند تا بار ( وزنه ) را تا حد امكان به سرعت حركت دهند. در انتخاب برنامه تمرینی توان، باید به این نكته توجه كرد كه سرعت تمرینات تا حد زیادی به سرعت حركات رشته مورد نظر نزدیك باشد.

روش تمرینی دیگری كه در بسیاری از مهارتهای ورزشی برای بهبود توان موثر است ، تمرینات پلایومتریك است. اهمیت این تمرینات استفاده از «پیش فشار» و كشش ناگهانی عضله می باشد . در حركات پلایومتریك در طی مرحله اكسنتریك یا مرحله فشار یعنی وقتی كه عضله به سرعت كشیده می شود ،اعضای كشسان عضله نیز كشیده می شوند و بخشی از نیروی فشار را به شكل انرژی كشسان ذخیره می كند ودر حین مرحله كانسنتریك یا غلبه عضله كه با تحریك بازتاب میوتاتیك روی می دهد انرژی كشسان ذخیره شده آزاد می شود . این تمرینات موجب آمادگی دستگاه عصبی و عضلانی می شود و در نتیجه به ورزشكار اجازه می دهد كه در فعالیت هایی كه همره با تغییر جهت می باشند، به نحو قدرتمند و سریعی اجرای وظیفه نماید.

تحقیق حاضر نیز با بررسی و مقایسه اثرات این دو روش تمرینی بر میزان برد شوت ، سرعت و توان انفجاری بازیكنان فوتبال سعی بر این دارد به این سئوال كه كدامیك از روش ها ورزشكاران را در توسعه و عملكرد ورزش بیشتر یاری می بخشد جواب دهد.

2-1. بیان مسئله :

 دامنه گسترده علم ورزش در جهان امروز ، با تحقیقات و بررسی های متعددی كه انجام پذیرفته است بیش از بیش و بطور غیر قابل وصفی رو به گسترش می باشد .كارشناسان و مربیان همواره به دنبال این بوده اند كه امتیازها و عملكرد ورزش را در ورزشكاران خود توسعه دهند .

بازیكنان فوتبال برای تحمل فشارهای بدنی به هنگام بازی و فراهم آوردن زمینه لازم برای استفاده از مهارتهای تاكتیكیشان  در سرتا سر یك مسابقه ، به سطح بالایی از آمادگی نیاز دارند . بنابراین ، تمرین های آمادگی بخش مهمی از برنامه كلی تمرین هاست . در این ورزش قدرت ،سرعت و توان انفجاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است . بسیاری از فعالیت های فوتبال مثل تكل كردن ، پریدن ، ضربه زدن ،‌ دویدن و تغییر جهت دادن از نوع فعالیت های پر قدرت و انفجاری و از اركان اساسی موفقیت در این ورزش هستند.

اهداف ویژه ی تمرین های قدرتی عضله در فوتبال عبارتند از :

1)  بالا بردن بازده توان در جریان فعالیت های انفجاری در یك مسابقه فوتبال مثل تكل كردن ، پریدن ، ضربه زدن و شتاب گرفتن .

2)     پیش گیری از وقوع آسیب ها.

3)     كسب مجدد قدرت پس از یك آسیب

بدیهی است كه دست یابی به این اهداف مستلزم طراحی تمرین بر اساس یافته های علمی        می باشد . بدین منظور 20 آزمودنی شركت كننده در این تحقیق به دو گروه تقسیم شده و تمرینات منتخب پلایومتریك و با وزنه را به مدت 8 هفته و كلاً 24 جلسه انجام دادند تا به این پرسش پاسخ داده شود كه كدامیك از این دو روش تمرینی برای بهبود فاكتورهای مذكور موثر و مفید واقع می شود .

3-1 . اهمیت و ضرورت تحقیق :

 افزایش آگاهی و دانش مربیان و ورزشكاران درباره روشهای نوین حاكم بر فوتبال از مهمترین عوامل پیشرفت و توسعه فوتبال است. ارائه و اجرای طرح ها و سازماندهی ها توسط مربیان خلاق، زمینه پیشرفت سریع فوتبال را فراهم می آورد و از جمله ابزارهای كارایی آموزش مربیان یافته های پژوهشی نوین است. بررسی مسابقات انجام شده در سطح اول این رشته ورزشی بیانگر این موضوع است كه امرزوه بیشتر گل ها از طریق شوت راه دور به ثمر می رسد.

همچنین داشتن سرعت زیاد از عوامل موفقیت بازیكنان در حال حمله و دفاع می باشد.

فعالیت هایی نظیر پریدن ، تكل زدن و پرتاب كردن نیز مستلزم داشتن توان انفجاری بالایی است بنابراین تقویت فاكتورهای مذكور از اهمیت بسیاری برخوردار است و می بایست از اولویت های برنامه تمرینی مربیان فوتبال می باشد . تمرینات پلایومتریك موجب آمادگی تقویت دستگاه عصبی عضلانی می شود و در نتیجه به ورزشكار اجازه می دهد تا در فعالیت هایی كه همراه با تغییر جهت می باشند به نحو قدرتمند و سریعی اجرای وظیفه نمایند . این تمرینات با درگیر كردن بیشتر دوكهای عضلانی موجب ایجاد قدرت انفجاری بیشتر می شوند . بنابراین تمرینات پلایومتریك    می تواند به عنوان یك روش تمرینی مناسب جهت كسب قدرت انفجاری و نیز افزایش سرعت مورد استفاده مربیان فوتبال قرار گیرد.

از طرف دیگر مطالعات اغلب مؤید آن است كه تمرینات قدرتی بدون شك روی افزایش هر دو عامل سرعت و قدرت انقباض موثر است . نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد كه اجرای كدامیك از روش های تمرینی در بهبود فاكتوهای مذكور موثرتر می باشد.

4-1. اهداف تحقیق :

-1 . مقدمه :

آماده ساختن ورزشكار جهت كسب نتایج مطلوب به عوامل متعددی بستگی دارد كه ممكن است نزد هر ورزشكاری متفاوت باشد . توصیه می شود كه مربیان در شناخت و توسعه قابلیت های جسمانی ورزشكاران خود كوشش نمایند. این امر زمانی میسر می گردد كه مربیان دانش لازم جهت شناسایی خصوصیات فردی و نقاط ضعف ورزشكار را داشته باشند . به همین دلیل عملی بودن تمرین ، موضوعی است كه در سالهای اخیر هر چه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است و امروزه ثابت شده است كه استفاده از تجربیات به تنهایی موفقیت ورزشكاران را تضمین نخواهد كرد ، بنابراین برنامه ریزی و تنظیم تمرین بر اساس متد علمی اهمیت زیادی پیدا كرده است . تحقیق حاضر در  جهت دستیابی به دانش برنامه ریزی و تنظیم تمرین گامی كوچك برداشته است ، در این فصل تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده نیز بحث و تفسیر این نتایج ارائه شده است .

5-2 . خلاصه یافته ها :

 افزایش آگاهی و دانش مربیان و ورزشكاران درباره روشهای نوین حاكم بر فوتبال از مهمترین عومل پیشرفت و توسعه فوتبال است . با توجه موارد ذكر شده و نظر به اهمیت قدرت ، سرعت و توان انفجاری در ورزش فوتبال محقق را بر آن داشت كه اثر دو روش تمرین پلایومتریك و تمرین با وزنه را بر فاكتورهای مذكور بررسی نماید.

به منظور دستیابی به این هدف و اجرای تحقیق فوق از تعداد 140 بازیكن شركت كننده در تمرینات تیم فوتبال جوانان شهرستان مهاباد ، پس از انجام تمرینات انتخابی تعداد 20 نفر از آنان بصورت گزینشی انتخاب و این تعداد بصورت تصادفی به دو گروه 10 نفری تقیسم شدند. پس از انجام پیش آزمون های شامل تست شوت كاشته فوتبال ،‌ پرش عمودی در جا و دو سرعت از دو گروه، تمرینات دو گروه پلایومتریك و با وزنه بصورت 8 هفته یعنی 24 جلسه انجام شده است و پس از انجام پس آزمون از دو گروه و جمع آوری اطلاعات خام ، تجزیه و تحلیل آماری آنها نشان داد كه:

1-   اجرای تمرینات پلایومتریك بر میزان شوت بازیكنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است .

2-   اجرای تمرینات پلایومتریك بر پرش عمودی بازیكنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است .

3-   اجرای تمرینات پلایومتریك بر سرعت بازیكنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است .

4-   اجرای تمرینات با وزنه بر میزان شوت بازیكنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است.

5-    اجرای تمرینات با وزنه بر پرش عمودی  بازیكنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است.

6-   اجرای تمرینات با وزنه بر سرعت  بازیكنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است.

7-    بین تأثیرات دو روش تمرینی پلایومتریك و تمرین با وزنه بر میزان شوت بازیكنان فوتبال اختلاف معنی داری وجود ندارد.

8-   بین تأثیرات دو روش تمرین پلایومتریك و تمرین با وزنه بر روی پرش عمودی  بازیكنان فوتبال اختلاف معنی داری ( 5%P< )  وجود دارد. در این میان تمرینات پلایومتریك بر توان انفجاری بازیكنان فوتبال تأثیر بیشتری داشته است.

9-   بین دو روش تمرین پلایومتریك و تمرین با وزنه بر سرعت بازیكنان فوتبال اختلاف معنی داری ( 5%P< ) وجود دارد . در این میان تمرینات پلایومتریك بر سرعت بازیكنان تأثیر بیشتری داشته است.