مطالب:

1ـ آیین ها و رسم های دینی

آیین سدره پوشی

آیا پوشیدن سدره و كشتی باید اجباری باشد؟

آیین پیوكانی

همبستگی

نام و بقای خانواده

آیین بدرود با درگذشتگان

آیین ارج گذاری به روان جاودان

2ـ جشن های دینی و میهنی (ملی)

جشن های دینی

گاه انبارها

جشن های ماهانه

جشن های ملی

جشن نوروز

جشن مهرگان

جشن سده

جشن تیرگان

جشن یلدا

جشن های فروردین

3ـ نماز زرتشتیان

================ قسمتهایی از متن (ابتدا و انتهای مقاله) :

1ـ آیین ها و رسم های دینی

آیین سدره پوشی

برابر با یك روش كهن و پذیرفته شده باستانی، همه جوانان دختر و پسر باید آیین سدره پوشی را انجام دهند تا زرتشتی شناخته شوند. درباره سنی كه آیین باید انجام شود، دیدگاه های چندی وجود دارد. برخی انجام آن را هنگامی كه جوان به سن بلوغ رسیده و توانایی شناخت خوب از بد را دارد، سفارش می كنند و برخی دیگر انجام آن را پیش از رسیدن به سن بلوغ لازم می دانند. امروز در ایران كودكان را بین سنینی هفت و یازده سدره پوش می كنند.

سدره پوشی به منزله زایش نوین است در دین. این آیین را «نوزاد» و «نوزات» هم می خوانند. نوزاد یعنی دوباره متولد شدن و نوزات یعنی افزوده شدن یك پرستنده دین، «زات» از یسن به چم پرستش است.

اهمیت سدره پوشی از پیوكانی (ازدواج) كمتر نیست. آیین دینی باید در بامداد انجام شود ولی امروز در ایران، به دلایل عملی، پس از نیمروز برگزار می شود.

سدره و كشتی باید به رنگ سفید باشد، و دگمه و فلز در آن كار نرود. سدره از پارچه نخی نازك فراهم شده و نخستین جامه ای است كه بدن را می پوشاند. ...

...

همان گونه كه خداوند، راستی و دادگستری است، رهبر دنیایی نیز باید به خاطر راستی و دادگستری اش (به رهبری) برگزیده شود.

این هر دو (رهبر معنوی و رهبر مادی) با منش و خرد نیك (وهومن) انتخاب می شوند تا آن كه همه كارها از روی نیكی و راستی و خرد انجام شود، و راستی و داد، همه جا گسترده شود. و نیكان به نیروی اهورایی دست یابند و با از خودگذشتگی به یاری ناتوانان و ناداران بشتابند.

جسم اونگه مزدا، جسم اونگه مزدا !

مزد یسنو، اهمی، مزد یسنو، زرتهوشتریش، فروران، آستوتسچا، فرورتسچا

آستوی، هوم تم، من، آستوی، هوختم، وچو، آستوی، هورشتم، شی اتم

آستوی، دئنام، ونگهوهیم، مزد یسنیم، فرسپای اخذرام

نذاسنی تیشم، خ ات ودثم، اش انیم

یا، ها ای تینام چا، بوشی ان تی نا مچا، مزیش تا چا

وهیشتا چا، سراش تا چا، یا اهو ای ریش، زرتوشتریش

اهورا ای، مزدا ای، ویسپا وهو چینهمی، ا اشا استی

د ای ن یا ا، مزدایسن ایش، آستو ای تیش

ای اهورامزدا ! به یاری من آی، من پرستنده اهورامزدا هستم. من پرستنده خرد نیك و پیرو زرتشت هستم. من خود را پیرو راستی و پشتیبان استوار در این دین می دانم و پیمان می گذارم كه همه توان خود را در راه اندیشه نیك، گفتار نیك و كردار نیك به كار برم. من به دین والای مزداپرستی كه دوركننده جنگ، ناهم آهنگی، دشمنی و استواركننده هم آهنگی، آشتی و دوستی است، باور دارم.

كم، نا، مزدا، مو ای ت، پایوم، ددات

هیت، ما، درگواا، دی درشتا، ا ان نگه

انیم، ثوهمات، آثر سجا، مننگهسچا

ییا ا، شیاث نا ایش، اشم ثر اشتا، اهورا

تام، موئی، دااستوام، دانا یا ای، فرا و ا چا

ك و رثرم ـ جا توا پ ای سنگها یو ای هنتی

چیترا، موئی دام، اهوم بیش رتوم چیژدی

ات هوئی، وهو، سر اش جنتو، مننگها

مزدا یهمائی، وشی كهما ای چیت

هنگامی كه پیروان بدی و دروغ مرا با خشم و بی رحمی تهدید می كنند. تنها تو، اهورامزد و نیرویی اهورایی كه تو با اندیشه و منش نیك به من داده ای و كردار نیك (من) كه با راستی و داد (اشا) و قانون همیشگی تو هم آهنگ بوده است، مرا نجات می دهد.

ای اهورامزدا !

این قانون مقدس (اشا) را به من بازگو كن تا آن را به كار بندم.

مرا آگاه كن، چه كسی نیكان را كه برابر با قانون اشا عمل می كنند. یاری می دهد؟

وجدان (دانا) و سروش همه خواستاران اندیشه و منش نیك مرا یاری می دهند.

جسه، م، اونگه، مزده

ام ه، هوتاشته، هوره اذه، وره ترغنه

اهورذاته، ون این تیاوسچه، اوپره تاتو

تواشه، خدانه، زروانه، اكرنه

زروانهه، درغو، خذاته

ای اهورامزدا ! مرا یاری كن !

آن تیزرو، توان بدنی و روانی را كه در آفرینش تو برای پیروزی بر بدی ها ارزانی می دارد، تندرستی و شادی زندگی را به ما ارمغان می آورد، در زمان بی كران، و در زمانی كه برابر با قانون دگرگونی ناپذیر تو پایدار می ماند به من ارزانی دار.

این بخش هایی از نماز روزانه است كه دانستن و به كار بستن آن ها بر هر زرتشتی بایسته است.