تحقیق تفسیر سوره اعلی منقول از کتاب المیزان

تحقیق تفسیر سوره اعلی منقول از کتاب المیزان

فهرست:

نظری بر قرآن

آیات  سوره اعلى

ترجمه آیات

مضمون كلمه سوره مباركه اعلى

بحث روائى

...................................................

بخشهایی از متن:

نظری بر قرآن

كتاب خدا كه جدا ساز حق از باطل است ، همه اش حق است و جدى ، نه شوخى ، هر جبارى كه كتاب خدا را پشت سر اندازد خدا كمرش را مى شكند، و هر كس به پیروى هواى نفسش به دنبال غیر قرآن رود خدا گمراهش مى سازد، كتاب خدا حبل متین خدا و ذكر حكیم و صراط مستقیم است ، كتاب خدا بازیچه هواها نمى شود، و دانشمندان از معارفش سیر نمى گردند گرونده به آن از هر زبانى كه باشد درباره آن دچار اشتباه نمى شود، و از اینكه دشمنان آن را رد كنند كهنه نمى گردد، و عجائبش تمام شدنى نیست ، قرآن همان كتابى است كه وقتى جن آن را شنید چاره اى جز این ندید كه بگوید: ((انا سمعنا قرانا عجبا یهدى الى الرشد))، هر كس به حكم قرآن سخن گوید راست گفته ، و هر كس به حكم آن حكم كند عدالت ورزیده ، و هر كس به دستوراتش عمل كند پاداش داده مى شود، و هر كس را به سوى قرآنش بخوانند به صراط مستقیمش هدایت كرده اند.

مؤ لف : قریب به این معنا از معاذ بن جبل از رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) و مختصر آن از ابن مردویه از على (علیه السلام ) نقل شده .

...

این آیه شریفه به دلیل اینكه حرف ((فاء)) بر سرش آمده ، نتیجه گیرى از مطالب قبل است كه رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله وسلم ) را دستور مى داد تا نام پروردگارش را منزه بدارد، و وعده اش مى داد كه وحى را آنقدر اقراء كند كه به هیچ وجه فراموشش نكند، و فطرتش را آنقدر صاف كند كه طریقه سهل را از میان همه طریقه ها تشخیص دهد، و همه اینها از شرایط ضرورى یك دعوت دینى است ، و دعوت دینى بدون آنها به ثمر نمى رسد و موثر واقع نمى شود.

و معناى آیه مورد بحث با در نظر داشتن این مطالب چنین مى شود: حال كه همه وسایل امتثال امر خود را برایت فراهم نمودیم و تو را اقراء كردیم تا فراموش نكنى ، و تشخیص طریقه سهل را برایت فراهم ساختیم ، پس تو هم هر جا كه دیدى تذكر ثمربخش است تذكر بده .

سودمند واقع شدن شرط اساسى تذكره و اشاره به گفتار مفسرین درباره شرط مذكور در این جمله امر به تذكره را مشروط كرده به موردى كه تشخیص دهد، تذكره سودمند است ، و این شرطى است بر اساس حقیقت ، چون وقتى تشخیص دهد تذكره سودى ندارد كار لغوى (نظیر ایجاد قنات با آب دستى ) مى شود، و خداى تعالى اجل از آن است كه رسول گرامى خود را امر كند به اینكه كار بیهوده كند، پس تذكره در موردى باید استعمال شود كه در خود طرف زمینه اى براى تذكر باشد كه در این مورد تذكره در نوبت اول دل او را متمایل به حق مى سازد و قهرا تذكره نافع و اقع مى شود، و همچنین در نوبت هاى بعدى هم تمایل او را بیشتر مى سازد، همچنان كه فرمود: ((سیذكر من یخشى )) و در موردى كه طرف هیچ زمینه اى براى نرم شدن دل ندارد، نوبت اول حجت را بر او تمام مى كند، این نیز نافع است ،